บทที่ 590

เธอรีบก้าวเท้าเดินยาวๆ ขณะที่ใกล้จะถึงห้องของตัวเอง แขนของเธอก็ถูกคว้าไว้กะทันหัน

“เดี๋ยวก่อน”

น้ำเสียงที่เคร่งขรึมดังมาจากด้านหลัง เป็นเผยจ้าวเหิงนั่นเอง

เพราะถูกดึงแขนไว้ โจวซวงซวงจึงเดินหน้าต่อไปไม่ได้ เธอทำได้เพียงหยุดฝีเท้า แต่ก็ไม่ได้หันกลับไปมองด้วยซ้ำ

“ประธานเผยคะ ถ้าฉันจำไม่ผิด ฉันลาออกแล้ว...